CİPSO ÇİÇEĞİM

Ruhumu dumanıyla göğe çıkarıp,
Ensesinden yıldızlara astıran huzurun kendisidir.
Hele de bunu dalga seslerinin kucağında yapıyorsan,
Saçların da dalgayla dans ediyorsa,
Ya da ateş varsa yanında çıtırdayan,
Bir de yandaşlığımı sen üstleniyorsan...

Gereği yok sohbet etmenin,
Tütünün yanış sesi yetiyor insana.
Nefesini her çekişinde sana yaklaşan çarşaf,
Gözlerini her çekişinde sana bağlanan ben...
Deniz çekilirken ayın kuvvetinden,
Gecenin de her çekilişinde,
Bir adım daha sen!
Adım aklı-ı selim localarda anılırken...

Yürüyorken bir caddede,
Tüm patikalar sende birleşiyorken.
Bu çağıl çağıl nehirler;
Sen okyanusuna dökülüyorken...
Dağlar sana paralel,
Denizlerin akıntısı seninken.
Karanlığın cipsoları yıldız gözlerinken,
Tüm doğam seni ezgilerken,
Ben nasıl başka şeyle meşgul olurum...

Gökçe Kurtuluş