MEKTUP

Sessiz yazılar var ellerimde.

Hiçliğime yazılmış meçhul mektuplar.

Kendini bulabilen herkes var içinde.

Dosyalar, defterler, kağıtlar dolusu satırlar.

Bendeki  herkes nasiplenmiş.

Kimi zarfında verilmiş, kimi elden,

Kimi göndermeye cesaret edilememiş, kimiyse arşiv...

Yitik kişiler, yorulmuş beyinler, sızlayan hayaller...

Öbek öbek insanlar  var

Zorla kurduğum devrik cümlelerimdeki harflerde.

Her biri bir şahıs, bir hayat, bir ömür.

Bağlantılanmış nice hayal, nice düş.

Can kırıkları batıyor çıplak ayaklarıma

Yürürken loş koridorunda yazılarımın.

Vefa timsali dostluklar  yad olan.

Aşk zanlısı ilan edilenler.

Gerekli gereksiz bütün kişilere bir satır ayrılmış bu yazıda.

Kim bilir kaç nefes verilmiş sözcüklerin kıyısında.

Gitgellerden arta kalanlar birikmişler kumsalında.

Gökçe Kurtuluş