MOLEKÜLER BİYOKİMYA

Gözlerin herkesteki toplamdan bir fer fazla.

Bu insanlığa yapılmış en büyük ayıp oluyor.

Herkes böylesine kıçını yırtarken

Sen bir gülümsüyorsun, ömrüme ömür ekleniyor.

Kirpiklerinin sayısı, dişlerinin sırası,

Yüzündeki benin açısı bile

En güvenli matematik denklemlerini alt üst ediyor.

Aklımdan geçiriyorum seni bazen,

Öylesine sessiz,

Televizyona anlamsızca bakarken.

Boğazıma kadar sen pompalıyorken yüreğim.

Hatta adın yanaklarıma yürüyorken.

Seni böyle haşmetle tutuyorken her şeyin önünde.

Korkuyor kuşkonmaz duygular.

Çünkü neye böyle sımsıkı sarılsam,

Kimliğim çaktırmadan moleküllere ayrılıyor.

Nolur ayrıştırma beni böyle,

İkilik kaldıracak kadar güçlü değil ülkelerim.

Sadece sen sızabilirsin tüm boşluklarıma

Çünkü tutucu her yanım adını sayıklıyor.

Gökçe Kurtuluş