AYAK İZİ

Gün gelir de rüzgar okşarsa yanaklarını ellerim say.

Bir kez bile dokunamadığımın tadını çıkarsın.

Eserse kızgınlığımı anımsa.

Anla ve alttan al.

İnan ihtiyacı var buna.

Gör bak deli dumrul kopan fırtınalar nasıl da dönüveriyor masum yaz meltemlerine...

Gün gelir de güneş kamaştırırsa gözlerini acıtan ışığı ve yakan sıcağıyla,

Gözlerim belirsin nasırlı bilincinde.

Bırak eksik kalan puslu bakışlarımı sızlatarak tamamlasın.

Göz bebeklerinde büyüsün evrenin ateş topu.

Hem gözlerini, oradan da yüreğini yaksın!

Gün gelir de bir papatya görürsen gülün altında boynu eğilmiş,

Bil benim olduğumu.

Bak dökülen yapraklarına, sararan bedenine.

Hemen üzerindeki güle ulaşabilmeleri için,

Say narin bedenindeki ayak izlerini.

Düşün sonra da,

Bedenindeki izler buysa yüreğinde kim bilir kaç tane çamurlu ayak izi vardır?

Bak bir daha,

Belki sana aittir içlerinden biri...

Gökçe Kurtuluş